Typology: Πολιτισμός

Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο

Η πρόταση σχεδιασμού του ΝΑΜΣ ανταποκρίνεται στις αρχές που τέθηκαν από τον αγωνοθέτη και εναρμονίζεται με τους στόχους που περιλαμβάνονται στην προκήρυξη.

Το κτίριο αναπτύσσεται με άξονες τον αστικό, τοπικό-υπερτοπικό χαρακτήρα της Εθνικής Οδού κατά μήκος της οποίας εκτείνεται το ανατολικό του όριο, και την εσωτερική κεντροβαρική του διάθεση να διαφυλάξει αλλά και να αναδείξει τα εν τόπω ευρήματα.

Οφείλει ταυτόχρονα να παρασυρθεί από την αρχαία Σπάρτη, αλλά και από τη Σύγχρονη πόλη. Να δεσπόσει στην είσοδο της πόλης με ένα συνεχές καλωσόρισμα, να προσκαλέσει, να αγκαλιάσει τον επισκέπτη στην εστία του παρελθόντος της.

Μορφολογικά, το κτίριο  μπορεί να αναγνωστεί ως μια ογκοπλασία αρχέτυπων δομών:  το σώμα κτιρίου που φέρει τη ΣΤΟΑ, το επίμηκες τμήμα του που καταλήγει στην ΑΓΟΡΑ κοντά στην πόλη, τη συνομιλία των 2 κτιρίων (παλιού και νέου) που σχηματίζουν το ΑΙΘΡΙΟ. Η χρήση εμφανούς σκυροδέματος στα στοιχεία του φορέα εντείνεται στη μορφή των πυκνών υποστυλωμάτων της ΣΤΟΑΣ και της ΑΓΟΡΑΣ, ενώ η επιλογή πετασμάτων υαλολωρίδων (U-profiled glass) σε εναλλαγή με κατακόρυφες περσίδες υάλου, χαρίζουν μια πιο ελαφριά, αλλά άμεσα διακριτή όψη στο νέο κτίριο.

Η γενική οργάνωση των χρήσεων, στρέφει τους χώρους επισκεπτών στο εσωτερικό του οικοπέδου, πλησίον του αρχαιολογικού χώρου, ενώ θέτει τους χώρους γραφείων, εργαστήριων, αποθηκών, στον ανατολικό τομέα του κτιρίου, προς την εθνική οδό. Το νέο κτίριο συνδέεται στο ισόγειο, με το υπάρχον, μέσω του χώρου εισόδου, και στον όροφο, στο κλείσιμο της Μουσειολογικής Έκθεσης, με έξοδο από αυτή για περιήγηση στον χώρο των ευρημάτων.

Τα 2 κτίρια λειτουργούν σαν ένα, με το νέο να φιλοξενεί τους χώρους υποδοχής επισκεπτών, την αίθουσα περιοδικών εκθέσεων και το μεγαλύτερο μέρος της μόνιμης έκθεσης, και το υφιστάμενο τις αίθουσες πολλαπλών χρήσεων και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, το πωλητήριο, αναψυκτήριο, την έκθεση πρώην εργοστασίου ΧΥΜΟΦΙΞ.

Οι αρχές σχεδιασμού του κτιρίου και του άμεσα περιβάλλοντα χώρου υπακούουν στον βασικό στόχο της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής που συνοψίζεται στην διασφάλιση “υψηλής ποιότητας” αποδεκτών εσωκλιματικών συνθηκών με ταυτόχρονο περιορισμό της κατανάλωσης ενέργειας.

Η κεντρική ιδέα διαμόρφωσης του εκθεσιακού χώρου βασίζεται στις λέξεις κλειδιά “διασταυρώσεις” και “διαθλάσεις”, αποδίδοντας χωρικά τη νοηματική σχέση των μουσειολογικών θεματικών.

Σύμφωνα με το παραπάνω, οι εκθεσιακοί χώροι αναπτύσσονται βάσει συγκεκριμένων διασταυρούμενων πορειών και διαθλούμενων χώρων. Στην επιθυμητή εκθεσιακή ατμόσφαιρα συμβάλει ο φωτισμός, ο οποίος παρουσιάζει διαβαθμίσεις από φωτεινό σε σκοτεινό και αντίστροφα, ενισχύοντας τη βιωματική προσέγγιση, ανάλογα με το αντίστοιχο περιεχόμενο.

Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας

Η πρόταση διαμόρφωσης και οργάνωσης του χώρου και του κτιριακού συγκροτήματος ανταποκρίνεται στις αρχές που τέθηκαν από τον αγωνοθέτη και εναρμονίζεται με τους στόχους που περιλαμβάνονται στην προκήρυξη, όπως η ανάδειξη της σημασίας του κτιρίου, η αρμονική ένταξη στο περιβάλλον, η σύνδεση με τις υπάρχουσες κτιριακές υποδομές, η επάρκεια της εσωτερικής οργάνωσης και η σύγχρονη αισθητική προσέγγιση.
H κεντρική ιδέα για το σχεδιασμό του συγκροτήματος περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός εσωστρεφούς κτιρίου που αναπτύσσεται γύρω από ένα κεντρικό αίθριο, ανοικτού όμως προς τα υφιστάμενα κτίρια με τα οποία συνδέεται μέσω προστατευμένης υπαίθριας διαδρομής. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται αφενός η δημιουργία ενός περίκλειστου, προστατευμένου υπαίθριου χώρου – σημείου αναφοράς/συνάντησης για την κάλυψη των υπαίθριων λειτουργιών και αφετέρου η οργάνωση των προβλεπόμενων χρήσεων σε τρεις επιμέρους διακριτές μορφολογικά ενότητες – πτέρυγες, ανάλογα με τις απαιτήσεις του κτιριολογικού προγράμματος.
Το συγκρότημα επικαλύπτεται με ένα πλέγμα στεγών, οι οποίες εναλλάσσονται ως προς το μέγεθος, τον προσανατολισμό και τις κλίσεις τους, επιτρέποντας τον φυσικό φωτισμό των αιθουσών του ορόφου από ψηλά. Η διάρθρωση των όγκων σε συνδυασμό με την διαμόρφωση των όψεων και την ποικιλομορφία των στεγών τονίζει την ογκοπλασία του συγκροτήματος καθιστώντας το σημείο αναφοράς/τοπόσημο της περιοχής.
Το συγκρότημα περιλαμβάνει δύο ορόφους, τμήμα παταριού και τμήμα υπογείου. Γενικά οι χώροι εκπαίδευσης χωροθετούνται στην ανατολική και βόρεια πτέρυγα για να έχουν καλύτερο προσανατολισμό, ενώ η οι κοινοί χώροι, οι χώροι διδακτικού προσωπικού και οι χώροι διοίκησης χωροθετούνται στην δυτική και νότια πτέρυγα. Στο επίπεδο του ισογείου δημιουργείται ένας διαμπερής ημιυπαίθριος χώρος, μέσω του οποίου γίνεται η είσοδος στο κτίριο και η επικοινωνία του περιβάλλοντος χώρου με το εσωτερικό αίθριο. Στο υπόγειο του κτιρίου χωροθετούνται 20 θέσεις στάθμευσης, χώροι Η/Μ εγκαταστάσεων και αποθήκες.
Η διαμόρφωση των όψεων και η διαφορετική μορφολογική προσέγγιση ενισχύει την κεντρική ιδέα των τριών ογκοπλαστικών ενοτήτων. Το συγκρότημα «ντύνεται» περιμετρικά και στις στέγες του με ένα δεύτερο φλοιό / κέλυφος αποτελούμενο είτε από πάνελ εμφανούς σκυροδέματος στο επίπεδο του ισογείου, είτε από γραμμικά στοιχεία από τιτανιούχο ψευδάργυρο (zinc) στον όροφο και στις στέγες. Στην ανατολική και δυτική όψη της δυτικής πτέρυγας του κτιρίου προβλέπονται κατακόρυφες περσίδες ηλιοπροστασίας.
Το κτιριακό συγκρότημα έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τις βιοκλιματικές αρχές, προκειμένου να εξασφαλίσει την καλύτερη δυνατή βιωσιμότητα και να καταναλώνει τη λιγότερη δυνατή ενέργεια, ενώ προσφέρει θερμική και οπτική άνεση στους χρήστες του.

Πολιτιστικό Κέντρο Παπάφη

Η πρότασή μας στοχεύει στην ικανοποίηση όλων των απαιτήσεων και προδιαγραφών που τέθηκαν από τον αγωνοθέτη και παράλληλα στη δημιουργία ενός σύγχρονου και καινοτόμου κτιριακού συγκροτήματος που θα καλύψει όλες τις λειτουργικές, τεχνολογικές και αισθητικές ανάγκες του σήμερα και θα αποτελέσει τοπόσημο για την περιοχή.

Κεντρική ιδέα (concept)

Η κεντρική ιδέα για το σχεδιασμό του συγκροτήματος ξεκινά από έναν συμπαγή όγκο κτιρίου, ο οποίος διασπάται, στη συνέχεια διαχωρίζεται σε δύο όγκους, οι οποίοι μετατοπίζονται και κάμπτονται λόγω της αλληλεπίδρασης με τον αστικό ιστό, με αποτέλεσμα τη διείσδυση του δημόσιου χώρου μέσα στο οικόπεδο και μεταξύ των δύο όγκων. Η διάσπαση και κάμψη των όγκων προκαλεί επίσης τη «θραύση» του κεραμικού κελύφους στο εσωτερικό του, εναλλάσσοντας την οριζόντια γραμμικότητα του κελύφους με κατακόρυφα πάνελ και υαλοστάσια.

Το κτίριο «προσφέρεται» στους κατοίκους με τη δημιουργία ελεύθερων δημόσιων χώρων, πλατειών, καθιστικών, περιοχών πρασίνου και διάφορων πρόσθετων δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται περιμετρικά του. Τα φυτεμένα δώματα αντικαθιστούν την παλιά κεραμική στέγη του υπάρχοντος κτιρίου, η οποία παραμένει ως υπόμνηση στην επιλογή του υλικού του κελύφους.

Περιγραφή της πρότασης

Το συγκρότημα αποτελείται από δύο επιμήκη τεθλασμένα κτίρια,  το K1, ένα τετραώροφο κτίριο και το K2, ένα τριώροφο κτίριο. Το συγκρότημα περιλαμβάνει επίσης δύο υπόγεια, το πρώτο με χώρο στάθμευσης 83 θέσεων και το δεύτερο με μηχανολογικούς και βοηθητικούς χώρους. Το συγκρότημα εξυπηρετείται από τέσσερις κύριους πυρήνες κάθετης επικοινωνίας. Η κατανομή των διαφόρων χρήσεων στα δύο κτίρια περιγράφεται παρακάτω: Κτίριο K1: Ισόγειο: Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων, Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών και Ξενώνας Φιλοξενίας, 1ος Όροφος: Κοινοτικό Ιατρείο και Ξενώνας Φιλοξενίας, 2ος Όροφος: Δημοτική Βιβλιοθήκη,  3ος Όροφος και Πατάρι: Δημοτικό Γυμναστήριο. Κτίριο Κ2: Ισόγειο: Βρεφονηπιακός Σταθμός και Χώρος Μνήμης-Αρχείο, 1ος Όροφος: Βρεφονηπιακός Σταθμός, 2ος Όροφος: Γραφεία Δ’ Δημοτικής Κοινότητας και Χώροι Συλλόγων και Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων. Στο δώμα του κτιρίου Κ2 προβλέπεται υπαίθριος κινηματογράφος. Τα δύο κτίρια συνδέονται μέσω υπερυψωμένης γέφυρας και πλέγματος διαδρόμων/εξωστών και κλιμακοστασίων.

Η ογκοπλασία του συγκροτήματος αντικατοπτρίζει τη κεντρική ιδέα. Το συγκρότημα «ντύνεται» περιμετρικά με ένα δεύτερο φλοιό/κέλυφος αποτελούμενο από γραμμικά κεραμικά στοιχεία, τα οποία εναλλάσσονται σε ζώνες συμπαγείς η διάτρητες ανάλογα με τις ανάγκες φωτισμού των χώρων και οπτικής απομόνωσης. Το συμπαγές αυτό κέλυφος διακόπτεται στις εσωτερικές όψεις και αντικαθίσταται από κατακόρυφα πάνελ και υαλοστάσια, τα οποία ορίζονται από τις θέσεις των κοινόχρηστων κλιμακοστασίων.

Το κτιριακό συγκρότημα έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τις βιοκλιματικές αρχές, προκειμένου να εξασφαλίσει την καλύτερη δυνατή βιωσιμότητα και να καταναλώνει τη λιγότερη δυνατή ενέργεια, ενώ προσφέρει θερμική και οπτική άνεση στους χρήστες του.

Διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου

Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου ακολουθεί γενικά τα χαρακτηριστικά της κεντρικής ιδέας. Ο δημόσιος χώρος διεισδύει στο συγκρότημα δημιουργώντας ανοιχτές τριγωνικές πλατείες. Το σκληρό δάπεδο εναλλάσσεται με τις ζώνες πρασίνου δημιουργώντας ένα μωσαϊκό υλικών και χρωμάτων. Τα προτεινόμενα υλικά είναι αντίστοιχα με αυτά του κτιρίου, δηλ. κεραμικό δάπεδο και σκυρόδεμα σε διαφορετικές υφές.

Πολεμικό Μουσείο

Η ιδέα, ένα σκάφος, μια κιβωτός, ένα καταφύγιο, ή ίσως ένας πύραυλος, ή ακόμα και μια γιγαντιαία βόμβα σπάει σε κομμάτια και παραμορφώνεται μετά από μια βίαιη επίθεση, μια έκρηξη …
Πρόκειται για μια έκσταση στον ιστό της ιστορίας, μια τραγωδία …
Ανάμεσα στα κομμάτια μια νέα, ανοιχτή, διαφανή, προς τα έξω κατασκευή αναζωογονεί το συνολικό περιβάλλον. Πρόκειται για την ανάκαμψη, την αποκατάσταση της Ιστορίας.
Είναι το μέλλον.
Ένα σύγχρονο (πόλεμος) μουσείο
Ένα σύγχρονο μουσείο δεν είναι πλέον νοητό μόνο ως θεσμός για την αποθήκευση των αναμνήσεων και την απεικόνιση της γνώσης. Επιπλέον, δεν είναι απλά ένα κτίριο στην πόλη.
Ένα σύγχρονο μουσείο είναι ένα Αστικής Κατάστασης ή ένα εθνικό σύμβολο και αναζωογονεί την ζωή της πόλης. Αν και αρχικά σχεδιάστηκε ως σημείο ανάπαυσης για τα πολύτιμα αντικείμενα, ιστορικές παραστάσεις και διάφορα αντικείμενα, έχει μετατραπεί σε μια «Αγορά» για να συντονίσει καλύτερα τις παρορμήσεις των πολιτών λειτουργώντας ως ένας χώρος που εξυπηρετεί την αστικές εμπειρίες.
Η Πρόταση
Υπάρχουν τρεις βασικές περιοχές του προγράμματος: Οι Εκθέσεις, η Αγορά και ο ανοιχτός χώρος.
Γι ‘αυτό το κτίριο χωρίζεται σε τρία μέρη: το παλιό σκάφος, η νέα κατασκευή, και το κενό μεταξύ των σπασμένων κομματιών.
Οι Εκθέσεις βρίσκονται στο παλιό σπασμένο σκάφος. Αυτό είναι το παρελθόν. Η Αγορά σπάει και διαλύει το σκάφος, επεκτείνει και διευρύνει τα όριά της στον αστικό ιστό και γίνεται σταδιακά ένα σημαντικό τμήμα του. Ο 40 μέτρων υψηλός πύργος παρατήρησης, ένα ορόσημο της νέας εποχής βρίσκεται δίπλα στην κύρια είσοδο. Η Αγορά είναι το ταξίδι προς το μέλλον μέσα από το παρελθόν.
Το κενό μεταξύ των τμημάτων λειτουργεί ως προσανατολισμός και χώρος σύνδεσης δημιουργώντας εισόδους και στις δύο κατευθύνσεις κατά μήκος του κεντρικού άξονα. Το κενό γίνεται ένα ευέλικτο και πολυχρηστικό στοιχείο (μέσο) που ενοποιεί τον περιβάλλοντα χώρο ο οποίος λειτουργεί αυτή τη στιγμή.