Scale: < 5.000 τμ

Το έργο αφορά στην κατασκευή νέου κτιρίου, επιφάνειας 1585 τμ., για την στέγαση Μονάδας Χρόνιας Αιμοκάθαρσης 34 κλινών, στον οικισμό Ακταίου στην Πάτρα.
Το οικόπεδο στο οποίο θα ανεγερθεί το κτίριο βρίσκεται επί της Παλαιάς Εθνικής Οδού Πατρών-Κορίνθου, στη θέση «Καστελόκαμπος», εντός ορίων οικισμού Ακταίου, Δημοτικής ενότητας Ρίου, Δήμου Πατρέων και έχει εμβαδόν 2964, 14 τμ.
Το προτεινόμενο κτίριο διατάσσεται κατά μήκος του οικοπέδου και αποτελείται από 2 επίπεδα, το βασικό Επίπεδο 0 με πρόσβαση από την πρώην Εθνική οδό και το κάτω Επίπεδο -1. Λόγω της κλίσης του οικοπέδου το κτίριο είναι μονώροφο από την πλευρά του δρόμου και διώροφο από την πίσω πλευρά, ενώ υπάρχει δυνατότητα απευθείας εισόδου-εξόδου και στα δύο επίπεδα.
Στο Επίπεδο 0 (ισόγειο από το δρόμο και 1ος όροφος από την πίσω πλευρά) χωροθετούνται οι δύο αίθουσες αιμοκάθαρσης 16 κλινών η κάθε μία, οι οποίες στρέφονται προς τη θέα της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου, με τους βοηθητικούς χώρους υποστήριξης, η είσοδος-χώρος αναμονής και τα γραφεία διευθυντή και προϊσταμένης. Εξασφαλίζεται η εσωτερική επικοινωνία μεταξύ των αιθουσών και των βοηθητικών τους χώρων χωρίς ανάμιξη με τον χώρο εισόδου-αναμονής.
Στην κεντρική είσοδο του κτιρίου προβλέπεται εκτεταμένος ημιυπαίθριος χώρος για την αποβίβαση-επιβίβαση των ασθενών.
Στο Επίπεδο -1 (υπόγειο από το δρόμο και ισόγειο από την πίσω πλευρά) χωροθετούνται η διοίκηση με δυνατότητα ανεξάρτητης εισόδου από το χαμηλό σημείο, καθώς και οι υπόλοιποι βοηθητικοί και μηχανολογικοί χώροι, ενώ εξασφαλίζεται και ανεξάρτητη είσοδος-έξοδος για την τροφοδοσία και αποκομιδή.
Το κτίριο αποτελείται από δύο όγκους σε μετατόπιση, από τους οποίους ο πιο επιμήκης λοξεύει κατά μήκος του δρόμου προκειμένου το κτίριο να προβάλλεται και να είναι καλύτερα ορατό από το δρόμο, ενώ στον όγκο σε υποχώρηση δημιουργείται η κατάλληλη υποδοχή για την κεντρική είσοδο. Επιπλέον λόγω της κλίσης του οικοπέδου το κτίριο εμφανίζεται μονώροφο από το δρόμο και διώροφο από την πίσω πλευρά με τις πλάγιες πλευρές του να είναι μισοθαμένες. Η διαμόρφωση αυτή οδήγησε στην οργάνωση των όψεων σε δύο ζώνες, μία στη βάση του κτιρίου και μία στην ανωδομή, χρησιμοποιώντας διαφορετικά υλικά και αρχιτεκτονικά στοιχεία.
Γενικά το κτίριο επενδύεται στη βάση, με πανέλα, με υφή σκυροδέματος που παραπέμπει σε πιο “βαρύ υλικό” και στην ανωδομή, με κατακόρυφες λωρίδες από πανέλα HPL, μεταβλητών διαστάσεων και δύο χρωμάτων. Λόγω της πολυπλοκότητας στη χάραξη των λωρίδων επιλέχτηκαν δύο ανοικτοί τόνοι του γκρι.
Για την ηλιοπροστασία των χώρων τοποθετούνται διάτρητες περσίδες σε λευκή απόχρωση, οι οποίες ενώ προστατεύουν από τον ήλιο δεν εμποδίζουν τη θέα. Στις πλάγιες πλευρές τόσο για την ηλιοπροστασία όσο και για την οριοθέτηση των εξόδων διαφυγής προβλέπονται πέργκολες σε λευκή επίσης απόχρωση.

Για να ιχνηλατήσει κανείς τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της ωραίας αυτής πόλης χρειάζεται να περπατήσει σε πολλούς – αμέτρητους δρόμους. Κάποιοι από αυτούς έρχονται από το μακρινό παρελθόν της ή χάνονται σ’ αυτό. Δεν είναι όμως παράλληλοι. Είναι συγκλίνοντες ή αποκλίνοντες και συχνά τέμνονται.
Δανειστήκαμε την συνθετική δομή των βυζαντινών ψηφιδωτών για να οργανώσουμε τον χώρο της πλατείας. Δημιουργήσαμε ένα χωρικό πλέγμα αξόνων που να καλύπτει την ευρύτερη περιοχή μελέτης. Έναν οδηγό για την τοποθέτηση των ψηφίδων. Το θέμα, που καθορίζεται από τους στόχους του αγωνοθέτη, εντάσσεται στο πλέγμα και μορφοποιεί την πλατεία Ελευθερίας σαν ένα μέρος του ευρύτερου ψηφιδωτού της πόλης.
Η κριτική αξιολόγηση των στόχων οδήγησε στην ιεράρχησή τους και στην αξιολόγηση των προτεραιοτήτων σε σχέση με τα δεδομένα του προγράμματος. Η «απόδοση της πλατείας στους πεζούς και όχι στα οχήματα», η «αναζωογόνηση της ευρύτερης περιοχής» και η «τόνωση της εγκατάστασης εμπορικών χρήσεων καθώς και χρήσεων αναψυχής και πολιτισμού», αλλά και ο «μετασχηματισμός της πλατείας σε είσοδο / πύλη της πόλης της θάλασσας» μας οδήγησαν σε μια σειρά αποφάσεων. Πρώτη απόφαση είναι να διευρύνουμε τα όρια της πλατείας μέχρι τις προσόψεις των κτιρίων στις οδούς Βενιζέλου, Ίωνος Δραγούμη και Μητροπόλεως, αλλά και μέχρι το θαλάσσιο μέτωπο. Κρατήσαμε τις δύο αφετηρίες λεωφορείων στην οδό Βενιζέλου, όχι μόνο για πρακτικούς και λειτουργικούς λόγους, αλλά για να προσελκύσουμε ένα σημαντικό μέρος του επιβατικού κοινού στην καρδιά της πλατείας. Οι παραπάνω στόχοι σε συνδυασμό με την «αναβάθμιση της εικόνας της πόλης και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στο ιστορικό κέντρο» αλλά και την «ανάδειξη και τον εμπλουτισμό του υφιστάμενου πρασίνου» γέννησαν την ιδέα της δημιουργίας ενός πρότυπου αστικού πάρκου, ενός συνδυασμού δηλαδή αστικής πλατείας και πάρκου χωρίς αυστηρές και απόλυτες οριοθετήσεις. Όλα τα επιμέρους συνθετικά στοιχεία (κινήσεις και στάσεις, φυτεύσεις, στέγαστρα και καθιστικά, φωτιστικά και άλλα στοιχεία αστικού εξοπλισμού, υδάτινα στοιχεία και θεματικοί κήποι) τοποθετούνται προσεκτικά σαν μεγαλύτερες ή μικρότερες ψηφίδες στις θέσεις που καθορίζουν οι άξονες με εξαίρεση τη βίαιη τομή του εδάφους που αποκαλύπτει τα ευρήματα του παλαιού θαλάσσιου τείχους. Οι χαράξεις επεκτείνονται και υπερβαίνουν τον λειτουργικό χώρο της πλατείας, εισχωρούν στους γύρω δρόμους και συμβάλλουν αντιληπτικά αλλά και ουσιαστικά στην εξάπλωση της, μέχρι που να καταλήξουν και μέσα στη θάλασσα με τη δημιουργία μιας σύνθετης πλατφόρμας που τελικά βυθίζεται στο νερό (πιθανή θέση αποβάθρας για τη θαλάσσια συγκοινωνία). Η «ανάδειξη της ιστορικής μνήμης της πλατείας» σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω αλλά και με την απαίτηση του αγωνοθέτη για τη «δημιουργία θέσεων ανάπαυσης, χώρων συγκέντρωσης, αναψυχής και ενημέρωσης πολιτών» ενισχύει την ιδέα της δημιουργίας αυτού του πρότυπου αστικού πάρκου. Ένα απλό τριγωνικό μοτίβο, εμπνευσμένο από τα θύματα της πρόσφατης θηριωδίας των ναζί εμφανίζεται σε όλη σχεδόν την έκταση του πάρκου. Συστάδες τέτοιων επαναλαμβανόμενων τριγωνικών μοτίβων μοιάζουν να βγαίνουν από το έδαφος ή να εισχωρούν σ’ αυτό. Αλλού δημιουργούν κενά ή οδηγούν τις φωτεινές ακτίνες του ήλιου, αλλού λαμπιρίζουν πάνω στα στέγαστρα ή ξεχύνονται ακόμη και μέσα στη θάλασσα. Είναι πολλές οι μνήμες που συνδέονται με την Πλατεία Ελευθερίας, με το λιμάνι, με την εντός των τειχών πόλη. Και είναι κατά κανόνα τραγικές γιατί αναφέρονται σε θύματα θηριωδίας, λιμών, προσφυγιάς… Ο καλύτερος -κατά τη γνώμη μας- τρόπος για να τιμήσουμε τη μνήμη των θυμάτων αυτών είναι η ένταξη τους στο σήμερα και στην καθημερινή μας ζωή σαν πολύτιμους λίθους, σαν κοσμήματα στο ψηφιδωτό μας.
Η βιοκλιματική προσέγγιση της πρότασης και η πρόνοια για άτομα με ειδικές ανάγκες έχει να κάνει με τα κύρια χαρακτηριστικά του χώρου τα οποία είναι δεδομένα. Το σχήμα, το μέγεθος, ο προσανατολισμός των ανοικτών και κλειστών μετώπων, τα φράγματα των ανέμων και η χωροθέτηση του ψηλού πρασίνου, στοιχεία που θα μπορούσαν να επηρεάσουν σε κάποιο βαθμό τη βιοκλιματική συμπεριφορά του χώρου δεν είναι διαπραγματεύσιμα. Μόνο μικρής κλίμακας επεμβάσεις μπορούν να γίνουν και οι οποίες βελτιώνουν κυρίως τις συνθήκες άνεσης των χρηστών. Η απομάκρυνση του μεγαλύτερου όγκου των αυτοκινήτων και η μετατροπή της πλατείας σε «αστικό πάρκο» θα μειώσει τους θορύβους και τα καυσαέρια σε περιορισμένο, όμως, τοπικό επίπεδο. Η ενίσχυση του πρασίνου και η προσθήκη ενός σημαντικού αριθμού φυλλοβόλων κυρίως δένδρων, στοιχείων νερού, στεγάστρων και ξύλινων επιφανειών ενισχύει την σκίαση κατά τους θερινούς μήνες, αλλά την αίσθηση του δροσισμού. Η πρόσθετη δενδροφύτευση σε γραμμικές ζώνες με κατεύθυνση το θαλάσσιο μέτωπο, δημιουργεί μικροφράγματα στους ισχυρούς Β.Δ. ανέμους χωρίς να περιορίζει τη θέα προς τον ανοικτό ορίζοντα.
Η χρησιμοποίηση μη υδροβόρων καλυπτικών φυτών στους κήπους και στις περιοχές πρασίνο, η συλλογή και επαναχρησιμοποίηση του μεγαλύτερου μέρους των ομβρίων και η επιλογή κατάλληλου συστήματος φωτισμού και φωτιστικών σωμάτων, είναι τρεις σημαντικές παρεμβάσεις οι οποίες ενισχύουν την εξοικονόμηση ενέργειας.
Κυρίαρχο στοιχείο της γενικής οργάνωσης του χώρου είναι η πρόνοια για εμποδιζόμενα άτομα και άτομα με ειδικές ανάγκες. Το ανάγλυφο του εδάφους σχηματίζεται έτσι που σε κάθε σημείο του να αντιστοιχούν διαδρομές με κλίση μικρότερη του 5%. Τέλος, όσο αφορά στον αστικό εξοπλισμό, βασική επιδίωξη είναι η αισθητική και λειτουργική ολοκλήρωση του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού της πλατείας με προτεινόμενα υλικά το ξύλο, το σκυρόδεμα και το μέταλλο.

Η πρότασή μας στοχεύει στην ικανοποίηση όλων των απαιτήσεων και προδιαγραφών που τέθηκαν από τον διαγωνισμό και ταυτόχρονα προβλέπει ένα σύγχρονο και καινοτόμο συγκρότημα, το οποίο ανταποκρίνεται σε όλες τις λειτουργικές, τεχνολογικές και αισθητικές ανάγκες ενός εκπαιδευτικού κτηρίου. Τα κύρια ζητήματα που τέθηκαν στην κορυφή της αρχιτεκτονικής μας ατζέντας, ήταν πώς να ενσωματώσουμε ομαλά το νέο κτίριο στο Ιστορικό συγκρότημα του ANATOLIA COLLEGE και πώς να δημιουργήσουμε ένα φιλόξενο κέλυφος για ένα Διεθνές Σχολείο όπως το PINEWOOD.
Στην παρούσα αρχιτεκτονική πρόταση, με την πρόθεση δημιουργίας μίας νέας κοινότητας εκπαίδευσης και πολιτισμού, επιχειρείται να αποδοθεί η εικόνα του κτιριακού συμπλέγματος σε έναν μακρινό ορίζοντα, που γράφει το κάτω όριο του ουρανού – SKY LINE
Χρησιμοποιώντας το λεξιλόγιο της κεκλιμένης στέγης – αρχιτεκτονικό στοιχείο των γειτονικών υφιστάμενων κτιρίων του συγκροτήματος – οι κορυφογραμμές του νέου κτιρίου, αναπαριστούν την οριογραμμή που δημιουργείται όταν πολυάριθμα μεμονωμένα κτίσματα, βασισμένα στο αρχέτυπο στοιχείο της «οικίας με στέγη», συνθέτουν – συνδυαζόμενα – την ποικιλόμορφη εικόνα της οικιστικής κοινότητας.
Το νέο κτίριο, σαν ένα φιλόξενο κέλυφος, αλλά και σαν ένας εξωστρεφής θύλακας ζωής, σε διαρκή συνομιλία με το περιβάλλον του, δέχεται στους κόλπους του το στοιχείο ενός κεντρικού συνδετικού χώρου, μία κεντρική πλατεία πολιτισμού – CULTURAL HUB – στην στάθμη του ισογείου, σε χάραξη που αναπαράγει τα κυκλικά στοιχεία του περιμετρικού περιβάλλοντος χώρου και αποτελεί την φυσική συνέχεια αυτού. Ο υπαίθριος αυτός χώρος έχει την δυνατότητα να φιλοξενήσει τους μαθητές κατά την διάρκεια της σχολικής τους καθημερινότητας, σαν ένας ανοικτός χώρος συνεχούς επικοινωνίας, αλλά μπορεί να δεχτεί και άλλες δράσεις πολιτισμού και ψυχαγωγίας του σχολείου.
Το κτίριο αποτελείται από ισόγειο και δύο ορόφους, καθώς και ένα μικρό υπόγειο για βοηθητικές χρήσεις.
Η κατανομή των διαφόρων χρήσεων στα διαφορετικά επίπεδα περιγράφεται παρακάτω: Υπόγειο: Χώρος στάθμευσης, Η/Μ χώροι. Ισόγειο: 4 Αίθουσες διδασκαλίας, Γυμναστήριο-χώρος πολλαπλών χρήσεων, Εργαστήριο θεάτρου, Εργαστήριο τέχνης, Γραφείο υποδοχής, Ιατρείο και τουαλέτες. 1ος όροφος: 6 Αίθουσες διδασκαλίας, Αίθουσες για μαθήματα επιλογής, Ευέλικτος χώρος μάθησης, Γραφείο καθηγητών και WC. 2ος όροφος: Εργαστήρια βιολογίας & χημείας, Γραφεία διοίκησης, Χώροι υποστήριξης φοιτητών και WC. Το κτήριο εξυπηρετείται από δύο σκάλες και έναν ανελκυστήρα.
Το βασικό υλικό που χρησιμοποιείται για τις όψεις του κτιρίου είναι πέτρα, ξύλο και αλουμίνιο, ενώ τόσο το κτίριο όσο και ο περιβάλλων χώρος έχουν σχεδιαστεί με βάση τις αρχές βιοκλιματικού σχεδιασμού, προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή βιωσιμότητα με τη λιγότερη δυνατή κατανάλωση ενέργειας, καθώς και η εξασφάλιση θερμικής και οπτικής άνεσης για τους χρήστες.

Το κτίριο βρίσκεται στη θέση του παλιού αμερικάνικου προξενείου, κοντά στον Λευκό Πύργο, στη γωνία της Λεωφόρου Νίκης με την Χρ. Σμύρνης. Πρόκειται για ένα κτίριο πολυτελών κατοικιών, με καταστήματα στο ισόγειο και τρία υπόγεια parkings. Το κτίριο είναι διάφανο. Αφαιρέθηκαν όλα τα συμπαγή στοιχεία από τις όψεις του και έμειναν μόνο συνεχείς γυάλινες επιφάνειες για ανεμπόδιστη θέα της θάλασσας. Για να αντιμετωπιστούν όμως τα προβλήματα του θορύβου και της εισόδου της ηλιακής ακτινοβολίας στο εσωτερικό του κτιρίου μελετήθηκε, σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε μία δεύτερη, επίσης γυάλινη, όψη στο επίπεδο των εξωστών, η οποία για συμβολικούς λόγους σχηματίζει ένα μεγάλο τριγωνικό ιστίο.

Σε ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα σημεία της Θεσσαλονίκης, επί του παραλιακού μετώπου της Λεωφόρου Νίκης, το έργο αναδεικνύει και αξιοποιεί την όψη του χαρακτηρισμένου ως διατηρητέου μνημείου κτιρίου του ιστορικού εστιατορίου Όλυμπος – Νάουσα, κατασκευής 1926 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ζακ Μοσσέ.
Το έργο προέβλεπε τη διατήρηση, αποκατάσταση και ενσωμάτωση της διατηρητέας όψης του ιστορικού κτιρίου σε ένα σύγχρονο, πολυώροφο, πολυτελές «μπουτίκ» ξενοδοχείο.
Οι μελέτες που εκπονήθηκαν από τη ΜΕΤΕ ΣΥΣΜ αφορούσαν τον φορέα αντιστήριξης της διατηρητέας όψης κατά τη διάρκεια της κατασκευής του έργου, την 8ώροφη με δύο υπόγεια νέα κατασκευή και την ενσωμάτωση σε αυτήν της διατηρητέας όψης.
Η αντιστήριξη της διατηρητέας όψης, σεβόμενη μεν τις αρχιτεκτονικές ιδιαιτερότητες της υπάρχουσας κατασκευής, ικανοποιώντας δε τις κατασκευαστικές απαιτήσεις του εργοταξίου, πραγματοποιήθηκε με έξι κατάλληλα διατεταγμένα χαλύβδινα πλαίσια με διαγώνιους συνδέσμους σε δύο διευθύνσεις, επαρκούς αντοχής και δυσκαμψίας για την παραλαβή των οριζοντίων φορτίων ανέμου και σεισμού. Εκατέρωθεν της διατηρητέας τοιχοποιίας διατάσσονται δοκοί διατομής UPN, περισφίγγοντάς την σαν νάρθηκας. Οι δοκοί συνδέονται με τα χαλύβδινα πλαίσια μέσω δοκών – προβόλων, μεταφέροντας σε αυτές τα οριζόντια φορτία ανέμου και σεισμού. Τόσο ο φορέας προσωρινής αντιστήριξης, όσο και η διατηρητέα όψη θεμελιώνονται με κατάλληλα διατεταγμένους μικροπασσάλους.
Ο φορέας της νέας (μόνιμης) κατασκευής αποτελείται εξ ολοκλήρου από οπλισμένο σκυρόδεμα. Για τη μεγιστοποίηση της ασφάλειας των όμορων οικοδομών σε μετακινήσεις κατά τη διάρκεια της εκσκαφής και για την εξοικονόμηση χρόνου κατασκευής, επιλέχθηκε η μέθοδος της ταυτόχρονης κατασκευής προς τα επάνω και προς τα κάτω (Up and Down Construction Method). Ιδιαίτερη μέριμνα λήφθηκε για την ενσωμάτωση της διατηρητέας όψης στη νέα κατασκευή, η οποία εξασφαλίζεται με κατάλληλα διατεταγμένα βλήτρα και ειδικούς ήλους. Η θεμελίωση της νέας κατασκευής έγινε περιμετρικά μέσω διαφράγματος οπλισμένου σκυροδέματος και εσωτερικά με διαφραγματικά στοιχεία ορθογωνικής διατομής (barrettes).

Αντικείμενο της μελέτης είναι η πλήρης μελέτη εσωτερικής διαρύθμισης, διακόσμησης και εξοπλισμού του καταστήματος παιδικών ενδυμάτων Energiers, που βρίσκεται στο εμπορικό κέντρο Mediterranean Cosmos στη Θεσσαλονίκη.
Η ανακαίνιση αφορά στο σύνολο της επιφάνειας του καταστήματος (~220 τ.μ.), καθώς επίσης και στο σχεδιασμό των επίπλων του. Η ιδιατερότητα του σχεδιασμού των παιδικών καταστημάτων συνίσταται στο ότι αυτά απευθύνονται ταυτόχρονα σε παιδιά, εφήβους, αλλά και σε ενήλικες. Επομένως πρέπει να δημιουργούν ένα φιλικό και ελκυστικό περιβάλλον για όλες τις ηλικίες.
Το «κλειδί» της επιτυχίας ενός τέτοιου σχεδιασμού βρίσκεται στην αρμονική συνύπαρξη δυναμικών και συμβολικών στοιχείων που να απευθύνονται σε εφήβους, με ήπιες και καθησυχαστικές φόρμες που δημιουργούν ένα ασφαλές περιβάλλον για τα μικρά παιδιά, μέσα σε ένα απλό και λειτουργικό σύνολο που διευκολύνει και προσελκύει τους ενήλικες. Έχοντας ως βασική αρχή μας το παραπάνω επιλέξαμε έναν συνδυασμό δυναμικής σχεδίασης με πιο ήπιες φόρμες.
Σαν δυναμικό στοιχείο ορίσαμε τη βιτρίνα του καταστήματος, την «πρώτη εικόνα». Μεγάλοι, κόκκινοι όγκοι μαζί με μικρότερους, γκρι σκούρους (οριζόντιους), πλαισιώνουν τις γυάλινες επιφάνειες της βιτρίνας κεντρίζοντας την προσοχή του επισκέπτη με το χρώμα και τη μορφή τους. Βασική παράμετρος υπήρξε η ευδιάκριτη τοποθέτηση του λογότυπου του καταστήματος και από τις δύο πλευρές προσπέλασης του καταστήματος.
Τα κινητά χωρίσματα στο πίσω μέρος της βιτρίνας λειτουργούν ουσιαστικά σαν όριο διαχωρισμού από το «έξω» στο «μέσα», σαν είδος οπτικής μετάβασης στον κυρίως χώρο του καταστήματος, μέσω της ημιδιαπερατότητας τους. Αποτελούν, επίσης, μία αναφορά στα «παντζούρια» των μονοκατοικιών, ενεργοποιώντας την επιθυμία και πιθανώς την περιέργεια των περαστικών να εισέλθουν στον χώρο.Ως ήπια φόρμα, ορίζεται ο κύριος εσωτερικός χώρος του καταστήματος, μέσω της οργανικής μορφολογίας του. Προτείνεται ένα δεύτερο κέλυφος εσωτερικά, με καμπύλες ακμές ,ένα είδος «κουκουλιού» που «οδηγεί συνειρμικά» στο ζεστό περιβάλλον της κύησης, προκαλώντας μία ευχάριστη αίσθηση στον επισκέπτη και κυρίως στα παιδιά.
Το κέλυφος αυτό ενσωματώνει κάποιες κόγχες, οργανικού περιγράμματος με παραστάσεις παιδιών και εφήβων, «ζωηρεύοντας» το χώρο, αλλά και διαχωρίζοντάς τον οπτικά στα επιμέρους τμήματά του.
Η απλότητα και η λειτουργικότητα του συνόλου εξασφαλίζεται από τις δύο διακριτές ζώνες καθ’ύψος. Η πρώτη, από το δάπεδο μέχρι τα 2,25μ. μία ουδέτερη ζώνη στην οποία κυριαρχεί το έκθεμα και η δεύτερη από τα 2,25μ. και πάνω που αφιερώνεται στη δημιουργία κλίματος με προβολή διαφορετικών εικόνων μέσα στις κόγχες, ανάλογα με το είδος των εκθεμάτων-εμπορευμάτων.
Σε όλη του την περίμετρο και μέχρι το όριο των κογχών σε ύψος, το κέλυφος διαμοιράζεται σε ένα σύστημα μεταλλικών οδηγών, στους οποίους τοποθετούνται, μηχανισμοί κρέμασης ή προβολής από τον χρήστη, ανάλογα με τις ανάγκες του εκάστοτε καταστήματος. Το κέλυφος κατασκευάζεται από γυψοσανίδα μονής όψης, ενώ για δάπεδο προτείνεται ξύλο τύπου laminate, παλ ανοιχτού χρώματος, ώστε να μην τραβάει την προσοχή του επισκέπτη, αλλά ταυτόχρονα να «ζεσταίνει» το χώρο.

Αντικείμενο της μελέτης είναι ο σχεδιασμός των περιπτέρων της εταιρείας παιδικών ενδυμάτων Energiers, μέσα σε έναν ευρύτερο εκθεσιακό χώρο. Πρόκειται για μία ιδιόμορφη κατασκευή, εγκατεστημένη σε συνθήκες εσωτερικού περιβάλλοντος. Η ιδιομορφία αυτή έγκειται στο ότι η εφήμερη αυτή κατασκευή πρέπει να δίνει την άισθηση του καταστήματος, χωρίς όμως να είναι κατάστημα, προβάλλοντας σε πρώτο επίπεδο την εταιρική ταυτότητα (για να διαφέρει από τα υπόλοιπα περίπτερα) και σε δεύτερο, τα προϊόντα.
Για τους παραπάνω λόγους, διατηρούνται οι βασικές αρχές σχεδίασης που έχουν εφαρμοστεί στα καταστήματα και ορίζουν την εταιρική ταυτότητα της φίρμας, δηλαδή το δυναμικό στοιχείο της πρόσοψης σε συνδυασμό με την ήπια φόρμα της υπόλοιπης κατασκευής. Στην προκειμένη περίπτωση, λόγω της ιδιαιτερότητας της λειτουργίας του περιπτέρου, θεωρείται απαραίτητη η προσαρμογή του ορισμού της «βιτρίνας» και η προέκταση της «έννοιας της έκθεσης» στις πλαινές όψεις.
Σε γενικές γραμμές, η αναλογία των χρήσεων του περιπτέρου κατανέμεται σε δύο ζώνες: κατά το ήμισυ του όγκου σε αυτήν της «εξωστρεφούς» έκθεσης- προβολής (βιτρίνα) και κατά το υπόλοιπο ήμισυ στην «εσωστρεφή έκθεση» μέσω της κρέμασης των προιόντων και της κίνησης των επισκεπτών γύρω από αυτά.
Μορφολογικά, τα κοινά «δομικά» στοιχεία που διατηρούνται είναι, τα κινητά χωρίσματα με τον κόκκινο όγκο στην πρόσοψη και τα οποία παραπέμπουν στη δυναμική όψη των καταστημάτων, οι κόγχες που εδώ αποτυπώνονται στην ψευδοροφή μέσω της απουσίας τους (οπές), ενώ ταυτόχρονα προβάλονται στο δάπεδο (διαφοροποιήση χρώματος στο εκάστοτε δάπεδο) και τέλος oι βιτρίνες στις πλαινές όψεις που λειτουργούν σαν κενά τμήματα στο κέλυφος κατά προέκταση των κενών της οροφής, επιτρέποντας έτσι τη θέαση εντός του περιπτέρου, αλλά και ενοποιώντας αισθητικά την κατασκευή του κελύφους.
Σε επίπεδο χωροργάνωσης, όπως έχει ήδη αναφερθεί, το πρώτο μισό τμήμα έχει αφεριωθεί στην προβολή της εταιρικής ταυτότητας, ενώ τα προιόντα διατίθενται κατά βάση στο δεύτερο μισό. Σε αυτό το τμήμα βρίσκεται και μικρός αποθηκευτικός χώρος στην ίδια λογική σχεδιασμού, μπροστά στον οποίο βρίσκεται πάγκος εξυπηρέτησης των επισκεπτών του περιπτέρου και μερικά καθίσματα. Γενικά θα λέγαμε ότι στο κεντρικό τμήμα του περιπτέρου βρίσκεται ο πυρήνας της στάσης, ανάπαυσης, συζήτησης, φιλοξενείας των επισκεπτών, ενώ περιμετρικά αυτού έχουμε την κίνηση του κοινού μέσω της έκθεσης των προϊόντων.Ο σχεδιασμός των επίπλων του περιπτέρου ακολουθεί τις βασικές αρχές σχεδιασμού με τα έπιπλα καταστημάτων (καμπύλες φόρμες, διαφοροποιήση σόκορων, ανάδειξη γραμμών επιφανειών, χρώματα της εταιρικής ταυτότητας) σε μία περισσότερο όμως απλοποιήμενη μορφή που θα οδηγήσει σε μία πιο απλή και γρήγορη διαδικασία κατασκευής.
Χρησιμοποιούνται πάγκοι προβολής σε σχήμα καμπυλωμένου Π, σε δύο μεγέθη, ώστε να μπαίνει ο ένας μέσα στον άλλον εξοικονομώντας περισσότερο χώρο και δίνοντας τη δυνατότητα στο χρήστη να προσαρμόσει τις επιφάνειες προβολής τους αναλόγως με τις εκάστοτε ανάγκες. Οι πάγκοι αυτοί τοποθετούνται περιμμετρικά μπροστά από τα σημεία κρέμασης.
Ο κεντρικός πάγκος εξυπηρέτησης, που βρίσκεται μπροστά από τον αποθηκευτικό χώρο, παραπέμπει οπτικά στο έπιπλο ταμείου που χρησιμοποιείται στα καταστήματα. Μορφολογικά, αποτελείται απο δύο βασικά στοιχεία: Την πρόσοψη του επίπλου που είναι ορατή στον επισκέπτη, επιφάνεια ορθογωνικού σχήματος με καμπυλωμένες γωνίες και τον πάγκο απο την εσωτερική πλευρά, όγκος χωνευτός στον πρώτο με αποθηκευτικούς χώρους, για τις τρέχουσες ανάγκες.

Πρόκειται για την πλήρη μελέτη εσωτερικής διαρύθμισης, διακόσμησης και εξοπλισμού των εμπορικών δρόμων «FASHION STREET & HUB AREA» του εμπορικού κέντρου «Mediterranean Cosmos».
Οι επεμβάσεις αφορούν στα δύο επίπεδα, το επίπεδο 0 και το επίπεδο 1, η χρήση των οποίων είναι εμπορική. Στις επεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν περιλαμβάνονται η κατασκευή νέου δαπέδου, οροφής, πύλης εισόδου μεταξύ των δύο εμπορικών περιοχών, νέες επενδύσεις, κατασκευή νέων καθιστικών πάγκων και τέλος η κατάργηση του σιντριβανιού του «HUB» και η κατασκευή νέου υδάτινου στοιχείου. Σκοπός της νέας πρότασης ήταν η ενιαία σχεδιαστική αντιμετώπιση των δύο περιοχών επέμβασης και η απλοποίηση των επιμέρους μορφολογικών στοιχείων.
Το νέο δάπεδο σχεδιάστηκε σε τρεις ζώνες, ξεκινάει από την είσοδο στη «Fashion Street» και καταλήγει στο «Hub». Επιλέχθηκαν κεραμικά πλακίδια τριών αποχρώσεων, ενώ στο επίπεδο 1 και περιμετρικά των εξωστών και των γεφυρών τοποθετήθηκε κερλίτης.
Η οροφή της «Fashion Street», στο κεντρικό διπλού ύψους τμήμα της, αποτελείται από τρεις σειρές μεταλλικών περσίδων σε πέντε αποχρώσεις του γκρι. Η μεσαία σειρά αποτελείται από περσίδες κυμαινόμενου ύψους, μεταξύ των οποίων παρεμβάλονται φωτιζόμενα συμπαγή πολυκαρβονικά φύλλα. Η οροφή αυτή φτάνει μέχρι το «Hub», όπου εκεί η γεωμετρία αλλάζει και η κυκλική οροφή του γεμίζει με τετράγωνα μεταλλικά πλαίσια, αλληλοτεμνόμενα και σε τυχαία διάταξη, δημιουργώντας ένα εφέ οπτικής δίνης.
Η πύλη που κατασκευάστηκε μεταξύ της «Fashion Street» και του «Hub», οριοθέτησε την περιοχή μεταξύ των δύο εμπορικών περιοχών. Τα περιμετρικά στηθαία και οι μετώπες οροφής επενδύθηκαν με πανέλα κατασκευασμένα από λάκα. Το σιντριβάνι του «Hub» καταργήθηκε. Αντί αυτού κατασκευάστηκαν 16 κλειστοί κυλιδρικοί σωλήνες από πλέξιγκλας, μέσα στους οποίους τοποθετήθηκαν ισάριθμοι υδάτινοι πίδακες εκτόξευσης νερού. Τέλος, κατασκευάστηκαν καθιστικοί πάγκοι από corian σε όλο το μήκος της «Fashion Street», ενώ στο «Hub» τοποθετήθηκε μεγάλος ημικυκλικός καθιστικός πάγκος, από το ίδιο υλικό.

Αντικείμενο της μελέτης αποτελεί η κατασκευή χώρου εστίασης (foodcourt) σε τμήμα του υφιστάμενου κτιρίου Γ του Εμπορικού Κέντρου “OLD CITY”, οι εργασίες ανακαίνισης και επέκτασης των χώρων υγιεινής και η αισθητική αναβάθμιση της περιοχής μελέτης. Το Εμπορικό Κέντρο βρίσκεται στην οδό Ζάχου 25 στον Βόλο.
Στόχοι της πρότασης ήταν η ενοποίηση των διαφορετικών στοιχείων του χώρου, η ήπια επέμβαση σε τμήμα της όψης του κτιρίου Β, η διατήρηση του άξονα κίνησης και η σήμανση των εισόδων στο foodcourt.
Η ενοποίηση των διαφορετικών στοιχείων του χώρου επιτυγχάνεται με την χρήση ενός τρισδιάστατου στοιχείου (περσίδα), το οποίο λειτουργεί μορφολογικά σε τρεις διαστάσεις, είτε ως στέγαση είτε ως επένδυση. Η περσίδα στην επανάληψή της και με τους διαφορετικούς τύπους της δίνει την αίσθηση ότι η περιοχή της σίτισης διευρύνεται με την ενσωμάτωση του διαδρόμου της βασικής κίνησης και την επένδυση στον τοίχο του κτιρίου Β. Έτσι δημιουργείται ένα επεισόδιο, μία εμπειρία στον χρήστη, μία ταυτότητα στον χώρο.
Ο άξονας της βασικής κίνησης του foodcourt διατηρείται και ενισχύεται από την κατασκευή δύο πυλών στην είσοδο και στην έξοδο του foodcourt οι οποίες αφενός σηματοδοτούν στους επισκέπτες την ύπαρξη “κάτι καινούργιου”, αφετέρου λειτουργούν προστατευτικά τόσο σε επίπεδο ασφάλειας όσο και ανεμοπροστασίας (ενσωμάτωση ρολού ασφαλείας και αεροκουρτίνας).
Η περιοχή του foodcourt αποτελείται από τέσσερα καταστήματα με ενιαίο βοηθητικό χώρο (BOH).
Ο χώρος που αναπτύσσονται τα καθιστικά περιλαμβάνει δύο τύπους καθιστικών. Ο πρώτος τύπος περιλαμβάνει σταθερά καθιστικά (γραμμικά και σε σχήμα Γ) που τοποθετούνται εκατέρωθεν των υφιστάμενων τοιχείων δημιουργώντας μικρές εστίες ιδιωτικότητας, ενώ ο δεύτερος τύπος περιλαμβάνει ελαφρύ και ευέλικτο κινητό εξοπλισμό που θα μπορεί να μετασχηματίζεται εύκολα ανάλογα με τις ανάγκες του foodcourt.
Tέλος η χρήση πράσινου στοιχείου, τόσο σε οριζόντιες όσο και σε κατακόρυφες επιφάνειες αποσκοπεί στην δημιουργία φιλικού και ευχάριστου περιβάλλοντος ενώ ταυτόχρονα δίνει την αίσθηση της συνέχειας του υπαίθριου χώρου στο εσωτερικό του foodcourt.