Το έργο αφορά στο σχεδιασμό του Villaggio Hotel-ενός ξενοδοχείου πέντε αστέρων, που βρίσκεται στην Doha, Qatar. Η συνολική χωρητικότητα του Ξενοδοχείου είναι 213 δωμάτια και περιλαμβάνει 132 standard δωμάτια, 40 executive, 10 junior σουίτες, 20 σουίτες ενός υπνοδωματίου, 10 σουίτες δύο υπνοδωματίων και μία προεδρική σουίτα. Η συνολική έκταση του ξενοδοχείου είναι 50.635 τ.μ.
Το ξενοδοχείο εκτείνεται σε 8 επίπεδα: Yπόγειο το οποίο περιλαμβάνει 300 θέσεις στάθμευσης, ισόγειο το οποίο περιλαμβάνει το λόμπι εισόδου, καφετέρια, εστιατόρια, αίθουσες χορού και άλλες κοινόχρηστες λειτουργίες, τμήμα ημιώροφου με βοηθητικές χρήσεις, δεύτερο ημιώροφο, ο οποίος περιλαμβάνει ιδιωτικό σαλόνι, ειδικό εστιατόριο, γυμναστήριο-spa και ορισμένα δωμάτια/σουίτες με ιδιωτικούς κήπους, 3 βασικούς ορόφους με δωμάτια και ένα εστιατόριο στον τελευταίο όροφο. Οι όροφοι των δωματίων είναι οργανωμένοι σε δύο πτέρυγες, παράλληλα με τους κύριους δρόμους στο βορειοδυτικό άκρο του οικοπέδου. Στον ημιώροφο υπάρχει εκτεταμένη βεράντα που περιλαμβάνει πισίνα με pool bar, υπαίθριους χώρους εστιατορίων και φυτεμένες περιοχές.
Το κτίριο έχει δύο βασικές εισόδους: μια κύρια είσοδο για το ξενοδοχείο (δυτική όψη) και μια είσοδο για τις αίθουσες χορού (ανατολική όψη). Και οι δύο είσοδοι περιλαμβάνουν στεγασμένους χώρους μπροστά τους. Μια τρίτη είσοδος προσωπικού/υπηρεσίας με χώρο φορτοεκφόρτωσης προβλέπεται σε περιφραγμένο χώρο, οποίος απομονώνεται οπτικά με ένα ειδικής μορφής περιστύλιο.
Το κύριο λόμπι του ξενοδοχείου αποτελεί ένα διπλού ύψους χώρο, που ενοποιεί τα διάφορα επίπεδα, προσδίδοντας μεγαλείο και πολυτέλεια στο κτίριο. Επιπλέον, όλοι οι όροφοι των δωματίων ενοποιούνται μέσω ανοιγμάτων που δημιουργούνται στις πλάκες. Οι διαμορφωμένοι κάθετοι χώροι (αίθρια) καλύπτονται από γυάλινους φεγγίτες που φέρνουν φυσικό φως μέσα στο κτίριο. Το κεντρικό λόμπι συνδέεται άμεσα με το παρακείμενο εμπορικό κέντρο Villaggio Mall.
Το κτίριο εξυπηρετείται σε όλα τα επίπεδα από έναν κεντρικό κατακόρυφο πυρήνα επικοινωνίας με 6 κύριους ανελκυστήρες και τρεις πυρήνες εξυπηρέτησης, ο καθένας από τους οποίους περιλαμβάνει 2 ανελκυστήρες (καθαρών/ακαθάρτων) και σκάλα διαφυγής. Υπάρχει πλήρης διαχωρισμός της κυκλοφορίας μεταξύ κυρίων και βοηθητικών χρήσεων.
Το υπόγειο γκαράζ προσεγγίζεται από δύο χωριστές ράμπες, μία για είσοδο (ανατολική πλευρά) και μία για έξοδο (δυτική πλευρά). Η διάταξη στάθμευσης είναι κατάλληλη για στάθμευση είτε με υπαλλήλους, είτε με αυτοεξυπηρέτηση.
Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου περιλαμβάνει προστατευμένους χώρους επιβίβασης-αποβίβασης μπροστά από τις δύο εισόδους, σιντριβάνια και στοιχεία νερού, θέσεις στάθμευσης και περιοχές φύτευσης.
Η μορφολογία του κτηρίου έχει αναφορές στην περίοδο της Αναγέννησης, σύμφωνα με απαίτηση του πελάτη. Η διαμόρφωση των προσόψεων ακολουθεί την τυπική διαίρεση «βάση-κορμός-στέψη». Τα μπαλκόνια και τα παράθυρα ακολουθούν μια συμμετρική και επαναλαμβανόμενη διάταξη. Οι προσόψεις είναι εμπλουτισμένες με πολλά διακοσμητικά στοιχεία, όπως στοές, πεσσούς, κίονες, κιονόκρανα, γείσα, κιγκλιδώματα, αγάλματα και άλλα διακοσμητικά στοιχεία της περιόδου. Η διακόσμηση είναι βαρύτερη στη «βάση» και γίνεται ελαφρύτερη στη «στέψη» του κτιρίου. Η «στέψη» / τρίτος όροφος εμφανίζεται ως σοφίτα με ενσωματωμένα παράθυρα. Ένας μεγάλος θόλος στη γωνία του κτιρίου αναδεικνύει τη σημασία του και τονίζει τον μνημειακό του χαρακτήρα.
Η εσωτερική διακόσμηση του κεντρικού χώρου ακολουθεί την ίδια αισθητική των όψεων, η οποία ενισχύεται από περίτεχνα διακοσμητικά στοιχεία (κουρτίνες, χαλιά, ειδικά έπιπλα, πολυελαίους κλπ.). Το μεγάλο αίθριο που συνδέει το λόμπι με του ορόφους των δωματίων έχει μορφή αντίστοιχη με το εξωτερικό του κτιρίου, συνδέοντας έτσι αντιληπτικά το μέσα με το έξω.
Η βεράντα του ημιώροφου περικλείεται από κιονοστοιχία, η οποία αποτελεί συνέχεια του σχετικού διακοσμητικού στοιχείου των όψεων, εξασφαλίζοντας την ιδιωτικότητα. Μια παρόμοια κιονοστοιχία με γυάλινα παράθυρα λειτουργεί ως παραβάν που χωρίζει τη δημόσια βεράντα από τους ιδιωτικούς κήπους των δωματίων, απομονώνοντας έτσι την κοινή από την ιδιωτική χρήση. Η απομόνωση ενισχύεται με πυκνή φύτευση και στις δύο πλευρές του παραβάν.
Η αρχιτεκτονική πρόταση αποσκοπεί στο να παράσχει στο ξενοδοχείο μια ισχυρή ταυτότητα που θα το καταστήσει πόλο έλξης της περιοχής.